Knallend en spetterend 2009 in!!

Dag allemaal, welkom in het jaar 2009 en de beste wensen allemaal!!!!
Ik ben nog wel een beetje brak van gisteravond, maar wat een spektakel zeg en wat een vuurwerk!

Maar eerst nog even terug in de tijd…..

Toen ik op 24 december, na uren tikken, eindelijk het internet café uitkwam, ben ik inderdaad gaan surfen. Maar helaas sloeg het weer om en was de zon plots verdwenen. Voor Tim, Paula en Steven het moment om af te taaien, maar ik wilde toch echt nog even surfen. Echter een nieuw kapseltje voor de kerst kon ook geen kwaad. Dus om 17:30 nog even op zoek naar een kapper. Misschien wat laat op “Christmas Eve”. Maar bij de 5de kapper, was het toch echt raak! Een oude Griek, wilde me nog wel even knippen. Kijk, kom ik op kerst toch nog een beetje knap voor de dag. :-) ’s Avonds met Tim, Paula en Steven naar een Ierse Pub in het centrum geweest en daarna naar Kings Cross. Zeg maar een beetje de Rose Buurt van Sydney, alleen zonder vrouwen achter de ramen. Daar zijn we ook nog even 2 clubs afgeweest en voor we het wisten was het alweer 04:00. Ik viel voor de verandering weer eens in slaap in de bus naar Bondi Beach. Ach…dan moet je gewoon iets meer lopen….

Op 25 december ben ik toch op tijd m’n bed uitgegaan om nog even te surfen, voordat alle kerst activiteiten zouden gaan beginnen. Die begonnen voor mij met een prima verzorgde gezamenlijke kerstlunch met ruim 100 man op de binnenplaats in ons hostel. 30 graden, bere gezellig en veel wijn! Daarna snel alles gereed maken voor de grote “Sunburnt Christmas Party” in The Pavilion op Bondi Beach. Tim, Paula en Steven waren daar al. Een paar DJ’s draaide op verschillende podia relaxte muziek en iedereen was met zijn kerstmuts op lekker aan het dansen in de volle zon…smeren dus! Wel een beetje jammer dat het bier al om 19:00 op was. Maar dat mocht de pret niet drukken. We gingen gewoon over op blikjes Bourbon Coke. Om 22:00 was het afgelopen. Tim, Paula en Steven gingen terug naar het centrum, maar ik ben nog even op het strand blijven hangen waar vooral de Brazilianen nog een feestje bouwden met gitaarmuziek.

Ook op 26 december was er hier geen sneeuw gevallen. In plaats daarvan ben ik lekker op het strand gaan liggen bakken. En aan het einde van de middag werd het weer tijd om een paar golven te rijden. Aan het begin van de avonds had ik besloten om nu toch eindelijk eens wat in de stad te gaan rondkijken. Ik ben toen vooral wezen kijken bij het Opera House en de Harbour Bridge. En wat denk je? Het zag er nog net zo uit als 8 jaar geleden….ha! Tot slot nog even een Engelse pub van heel dichtbij bekeken met, hoe kan het ook anders, voetbal op televisie, “Liverpool-Bolton”. Jezus, wat kunnen die hooligans een herrie maken zeg. En ze zingen trouwens nog vals ook…

27 december leek me wel een mooie dag om weer eens een stukje te gaan hardlopen. Om 10:30 ben ik langs de kust van Bondi Beach naar Coogee Beach en terug gelopen. Da’s in totaal bijna 14 km. Maar dat zijn wel zo’n 6 baaien en dus ook 6, stijl oplopende, kapen! Oja, hier en daar wel wat trapjes….ik ben in totaal denk 2x de Eiffeltoren opgelopen!! Verder ben ik ook vandaag weer even in de stad wezen kijken, maar nu vooral Darling Harbour, de plaats waar in 2000 ook het Holland Heineken House stond. Helaas werd het weer wel wat minder. Al zag de lucht er toen wel even heel spectaculair uit. ’s Avonds ben ik met Tim, Paula en Steven nog wat wezen drinken in een pub bij Darling Harbour. De enige tent waar we wel naar binnen mochten met een mouwloos shirt en gympen. Kinderachtige lui soms die Australiërs….

Net als de afgelopen 2 dagen heb ik ook 28 december niet al te veel spectaculaire dingen gedaan. Wat ge-internet en…ik moest nog een verhaaltje schrijven voor de 40-jarige bruiloft van mijn ouders. Dat was namelijk 30 december en daar kon ik natuurlijk mooi niet bij zijn. Dat deed dan maar even lekker op het strand in de zon. Die middag ook nog even gesurft. ’s Avonds heb ik het verhaaltje voor m’n ouders uitgewerkt op een computer en nog even een biertje gehaald met mijn Ierse kamer genoten in een rustig cafeetje bij ons in de straat. Voor 00:00 was ik alweer terug in het hostel. Dat wordt een mooi vroegertje, dacht ik. Maarrr, er zaten nog een 5-tal Ieren in het hostel te “Goonen” (goedkope wijn drinken). Of ik nog even wilde aanschuiven. Ach misschien wel even gezellig. Lag ik vervolgens toch pas na 03:00 in bed…

29 december ’s ochtends was ik toch een beetje brak en had ik niet zo’n zin om m’n bed uit te komen. Uiteindelijk toch gelukt. Die middag eerst wezen surfen met Tim, Paula en Steven, maar die gingen al bijna weer naar huis toen ik aankwam. Dus toen zelf nog maar even gesurft. ’s Avonds hadden we afgesproken in Darling Harbour, want we gingen naar de 3D-film van het U2 Vertigo concert in het IMAX theater. Tim en Paula waren daar in Nederland al eens naar toe geweest en dat scheen helemaal top te zijn. Maar eerst hebben we nog wat biertjes gedronken en een heerlijke pizza gegeten in Darling Harbour. En toen hop het theater binnen. Nog wat extra bier inslaan, net een echt concert, voor in de zaal en toen waren we er klaar voor. Daar zaten we met onze 3D-brillen op naar een groot scherm te kijken. Het leek allemaal net echt. Wij zingen, klappen, juigen…..doet de rest van de zaal niet mee! Beetje jammer! Die Australiërs zijn dus niet alleen kinderachtig, maar soms ook behoorlijk saai… Daarna zijn we nog maar wat kroegjes af gegaan. En zoals wel vaker eindigde ook deze avond weer in een Ierse Pub….

Hoewel ik, volgens mij, pas na 03:00 thuis was, zou ik de ochtend van 30 december al om 07:30 op het centraal station zijn in het centrum. Reken daarbij 40 minuten reistijd vanaf mijn hostel en dan weet je dat ik vroeg m’n bed uit moest! Ik zou vandaag namelijk met een paar Japanse vrienden en een Koreaan meegaan naar de Blue Mountains, zo’n 2 uur buiten Sydney. Op 10 minuten na had ik het gehaald. Vond ik persoonlijk niet slecht. In de trein uiteraard gelijk verder maffen. Al lag dat niet zo comfortabel. Wel werd duidelijk dat Aziaten echt in alle posities kunnen slapen en hele rare bekken kunnen trekken. Eenmaal in Katoomba, het dorpje bij de Blue Mountains, was iedereen weer klaar wakker en konden we aan onze hike beginnen. Bij ‘Echo Point’ hadden we vervolgens een prachtig uitzicht over de Blue Mountains en de “Three Sisters”, 3 rotspunten die vlak naast elkaar omhoog steken. Hier vandaan hebben we nog een 2-tal hikes gemaakt en hebben we een tochtje gemaakt over de steilste spoorlijn ter wereld. Zeg maar een achtbaan van 500 meter die stijl omhoog loopt. Om half 6 zaten we weer in de trein en om half 8 werden we alle vier in Sydney weer wakker. Die avond heb ik weinig meer gedaan. Ben nog even in de bar van Hotel Bondi wezen kijken, maar daar had ik ‘t na 1 bier al gezien. Maar ik moest nog even opblijven, want ik zou om 15:00 NL-tijd, 01:00 Sydney-tijd, naar huis bellen. Mijn ouders vierden namelijk die dag hun 40 jarige bruiloft. Even heen en weer vliegen leek me geen optie. Maar gelukkig waren ze ook blij met m’n telefoontje…toch? :-)

31 december…Oudejaarsavond!…de avond waar iedereen hier in Sydney al een week naar uitkeek. Dit wordt namelijk hier heel groot gevierd, met een enorme vuurwerk show door de hele stad. Het was gelukkig schitterend weer. Ik had om 10:00 afgesproken met Tim, Paula en Steven en ben voor die tijd eerst nog even gaan surfen. Tja…moest even wakker worden. Vervolgens met z’n vijven (oude Duitse kamergenoot van hun mocht ook mee) snel richting de Botanische tuinen, een van de vele parken van waaruit je het vuurwerk kon bekijken. Maar in dit geval ook met uitzicht op de Harbour Bridge! Hoewel eigen drank in de Botanische tuinen van Sydney niet was toegestaan, besloten we toch de gok te nemen en een paar flessen cola met Bundi (rum) en Malibu te mengen. We waren echter niet de enigen die dit park in wilde…ER STOND ECHT EEN RIJ VAN HIER TOT TOKIO!! Hoewel ik sterk de neiging had om voor te dringen zijn we toch maar netjes achteraan gesloten. We hebben er uiteindelijk ruim 4 uur overgedaan om binnen te komen! Gelukkig was het lekker zonnig, maar daar krijg je ook dorst van. Dus eenmaal bij de ingang hoefden we ons niet meer druk te maken om de drank in onze tassen, want die was al op!! Mede daardoor waren we eigenlijk nog steeds in oppervrolijke stemming. Dat werd iets minder toen we zagen dat al die duizenden mensen voor ons de enige plekken met uitzicht op de brug hadden ingepikt. Met ongeveer heel Azië op de beste plekken. Maar ja, die, voornamelijk Taiwanezen, lagen dan ook al om 05:00 voor de deur daar. Wat is namelijk het grote nadeel van een Botanische tuin? Nou dat is…DAT ER HEEL VEEL BOMEN STAAN!!... Mooi balen. Uiteindelijk toch nog een plekje gevonden naast een groep rare Schotten met tatoe’s en hanenkam en uiteraard Schotse rokken met niets daaronder….(zie foto’s). Gelukkig was er wel bier, wijn en champagne te koop in het park dus wisten we de goede stemming toch nog vast te houden. Om 21:00 brak vervolgens het eerste vuurwerk geweld los. Dit was de zogenaamde kindervoorstelling. Daarna kregen we een parade van verlichte boten. En om klokslag 00:00…Happy New Year!..de grote vuurwerkshow!! Ongelooflijk, wat een show! Helemaal super!! Vooral het vuurwerk op de brug was gaaf om te zien. Raar idee dan toch, dat het in Nederland dan pas 14:00 ’s middags is. We hebben het jaar 2009 goed ingeluid met de nodige wijn en… champagne!! Als één van de laatste werden we vervolgens rond 02:00 bijna letterlijk het park uitgeveegd. Toen maar terug naar de stad. Maar eigenlijk waren we allemaal gesloopt en is iedereen vrij snel naar zijn eigen hostel afgedropen.

Op 1 januari was ik echt behoorlijk brak. Pas nadat ik om 11:30 zo’n half uur op de rand van m’n bed had gezeten besloot ik een keer echt op te staan. Toch had ik geen hoofdpijn, dus dat viel niet tegen. Maar het zag er niet echt naar uit dat ik vandaag veel ging doen. ’s Middags ben ik uiteindelijk toch nog even wezen internetten om het begin van dit verhaal te tikken, maar dat viel niet mee. ’s Avonds ben ik weer naar de Botanische tuinen gegaan, want daar zouden Tim en Paula nog één keer foto’s gaan maken van de brug en de skyline bij zonsondergang. Bovendien zouden zij de volgende dag vertrekken naar het Noorden van Sydney en zou ik ze na vanavond niet meer zien. Na wat mooie foto’s schieten (nu wel op de A-locatie) zijn we terug naar het centrum gewandeld. Daar hebben we afscheid genomen en ben ik weer terug naar Bondi gegaan met de bus. ’s Avonds alleen nog even een biertje gehaald in een bar aan het strand en toen vrij snel naar bed…

2 januari zou voorlopig mijn laatste dag in Sydney zijn, want ik zou ’s avonds richting Melbourne vertrekken. Ik moest dus nog wel even snel een paar dingen regelen. Maar eerst ging ik om 07:45 nog 1 keertje surfen. En het ging zowaar weer eens heel lekker, met een paar mooie ‘wave rides’. Daarna wilde ik nog wat spullen naar huis sturen, maar helaas was het postkantoor gesloten. Toen maar snel uitchecken en als een pakezel richting de stad. Gelukkig kende ik daar nu wat mensen waar ik mijn surfboard voor een maand kon stallen, want deze wil ik later ook nog graag meenemen naar Fiji. Ook mijn gewone bagage kon ik daar tot de avond even kwijt. Die middag ben ik met deze vrienden nog een keer naar de Blue Mountains geweest. Het was mooi weer en ach…ik had toch niets beters te doen. Daar weer een beetje rond gewandeld en vervolgens om half 5 weer terug richting Sydney. Hier ben ik vervolgens om 20:00 in de Greyhound richting Melbourne gestapt…

En over m’n avonturen in Melbourne en verder vertel ik jullie de volgende keer wel weer.
Ik heb dorst gekregen van al dat tikken…. :-)

Hasta la vista allemaal en tot gauw maar weer!


Foto’s kunnen jullie weer vinden onder: http://picasaweb.google.com.au/leon.acda