"They are going were the waves are!"

Dit zinnetje uit de film “Point Break”, die ik gisteren in mijn hostel weer eens heb gezien, is erg typerend voor de afgelopen 10 dagen van mijn rondreis door Australië. Deze stonden namelijk geheel in het teken van het golfsurfen.

Verder ben ik blij dat ik de droom van Toos live heb mogen meemaken. Toos, ook ik vond Queenstown en Fraser Island heel erg leuk (zie reacties vorige mail) :-)

Maar waar was ik ook alweer gebleven. Oja 12 december in het bewolkte Surfers Paradise. Nou, die middag trok dat dus helemaal bij. Want die middag ben ik 10 km gaan hardlopen over het strand en toen was de hemel dus strak blauw. Op een paar wolken na die de zon bedekte tot zonsondergang. Beetje jammer… ‘ s Avonds ben ik met een aantal mensen vanuit het hostel naar “The Bedroom” geweest. Dat klinkt spannender dan het is, want het is gewoon een grote club. Maar wel één waar wij gratis naar binnen konden en nog een drankje toe kregen ook! Het grappige van deze club is dat ie bezaaid is met 2-persoons bedden, waar je lekker op kunt liggen onder het genot van een drankje. Alleen niet je pedopas vergeten, want er is een grote kans dat je naast een tiener komt te liggen. En zonder pas is dat strafbaar. :-) Dus toen maar weer naar een soort Ierse pub (ouwe lullen bar). Een stuk relaxter en nog gezellig ook.

Het was maar een kort nachtje, want op 13 december stond ik alweer om 07:30 op. ik had namelijk besloten dat ik nog wat foto’s bij zonlicht wilde maken van het strand van Surfers Paradise. En ja hoor, volop zon. Dus leuke plaatjes! Om 10:30 ben ik vervolgens met de Greyhound naar Byron Bay gereden. Een ritje van slechts 1,5 uur. Maar de klok ging ook een uur vooruit. Want in de staat ‘New South Wales’ kent men een zomertijd. In mijn hotel kon ik kiezen tussen een dorm of een bed in een appartement voor 3 AUD$ meer. Mmmm...moeilijk. “Nou, doe mij maar het appartement met eigen keuken, eigen badkamer, woonkamer, tv en.....3 jonge meiden in mijn slaapkamer...van 22/23 jaar! Twee Engelse (Cloe en Carry) en één Canadese (Jess). De make-up lag echt overal! Gelukkig waren het wel gezellige meiden, die wel van een feestje hielden. Die middag gelijk maar even bij het strand wezen kijken. Het was namelijk schitterend weer. En ja hoor, hier kon goed gesurft worden. Dat stond dus op het programma voor morgen. ’s Avonds ben na wat drinking games met Josh, een Canadees, en wat anderen naar Cheeky Monkey’s geweest. Deze feesttent (waar Tim en Steven ook al veel over schreven) lag precies aan de andere kant van de straat en heeft veel weg van Jantje’s Verjaardag in Amsterdam. Iedereen staat er op de tafels te dansen en gaat uit z’n dak. En als je teveel op hebt, zetten ze je keurig buiten op straat. :-) Josh, als medewerker van het hostel, zorgde voor de gratis entree en de halve prijs drankjes, dus dat was helemaal top. Om 3 uur sloot de boel en droop iedereen weer af naar z’n hostel.

Op 14 december was ik van plan te gaan surfen. Maar toen ik op het strand op zoek ging naar de beste surfspot, eindigde ik, na 20 minuten lopen, aan het eind van de baai. Daar waren echter geen boards te huur. K..! Maar hier begon wel een mooie hike om Cape Byron, met het meest Oosterlijke puntje van het Australische vaste land en als slagroom op de taart een...vuurtoren! Het was inderdaad een mooie hike, maar het viel nog niet mee op slippers en zonder water of iets dergelijks. Gelukkig kon je bij de vuurtoren wel ijs en water krijgen. Vanaf daarboven zag ik gewoon een enorme Manta Rog om de kaap heen zwemmen. Echt een gaaf gezicht. Na de lunch (2 zelfgebakken eitjes met kaas en ketchup) ben ik eindelijk gaan surfen. Het bleek dat we bij de hostel gewoon gratis boards mochten lenen. Echter deze waren slecht 7.4” (feet) en dat leek me nog wat kort voor mij. Maar volgens Jan de Duitser moest het geen probleem zijn en ben vervolgens samen met hem gaan surfen. Na een tijdje prutsen kon ik zowaar op het board blijven staan. En daarna bleef het goed gaan en maakte ik de eerste spectaculaire moves! :-)
’s Avonds ging ik met een aantal Canadezen en 2 meiden van het appartement naar het Beach Hotel. Dat was eigenlijk één groot terras, met live muziek of een DJ. Best gezellig dus. Maar helaas ging het om 00:00 dicht, net zoals alles hier op zondag in Byron Bay. Dus toen maar naar bed....dacht ik. Eerst zag ik al Josh met Jess (die haar eigen vriend erg miste..jaja) zoenen. En toen ik mijn appartement binnen wilde gaan hoorde ik iemand hyperventileren en kreunen in de slaapkamer! Lekker, heb ik dat! Cloe, blond en naief, had Tylor, een andere Canadese hostelmedewerker mee naar bed genomen. En daar moest ik dus boven slapen. Dacht het niet! Toen ik een half uur later terug kwam lagen ze gelukkig allebei in coma...

Op 15 december wilde ik ’s ochtends meteen surfen. Dus stond ik om 09:00 op. Maar die meiden ook. Dus we hadden zowaar een gezamenlijk ontbijt. Natuurlijk heb ik toen wel even de afgelopen nacht met die meiden doorgesproken... ;-)
Er waren ’s ochtends helaas niet zoveel golven. Dus ben ik, na het bakken van weer een eitje, die middag meteen weer gaan surfen. Maar dit keer aan het einde van de baai, waar de golven een stuk groter en waren. Helaas betekent dat ook veel meer surfers. Dus oppassen geblazen als beginner. Maar alles ging goed. ’ s Avonds weer naar het Beach Hotel geweest en daarna naar Cheeky Monkey’s. ’s Nachts heb ik nog even voor kok gespeeld, want de meiden hadden honger. Een heerlijk broodje kaas met een gekookt eitje en wat specerijen doet wonderen. Ik kon niet meer stuk. :-)

Op 16 december heb ik ’s ochtends alleen maar gechilled op de bank van het appartement en een beetje televisie gekeken. Best lekker op z’n tijd. Maar buiten was het wel 30 graden. Dus ’s middags moest er toch echt weer gesurft worden. Maar goed ook, want de golven waren top! ’s Avonds ben ik weer naar Cheeky monkeys geweest en daar hebben we van 00:00 tot 03:00 mijn verjaardag gevierd, met veel bier en Bundi’s en dansend op tafels. Die nacht kreeg ik ook al de eerste felicitaties via sms uit Nederland...en dat voelde erg goed. Ik ben nog niet vergeten!
;-)

Op 17 december ging mijn wekker al om 06:00! Kort nachtje dus! Ik moest namelijk al om 07:00 op een verzamelplek in Byron Bay zijn voor de 5-daagse Mojo surf camp. Vanaf daar vertrokken we met zo’n 20 man in een mini-bus richting het eerste kamp, Spot X bij Woolgoolga. Na een uurtje rijden hoorden we knal!. Bleek het wiel van de trailer met onze bagage te zijn. Haha, die was echt helemaal aan gort. “Ach”, zei Dan, onze chauffeur, “dan laten we die trailer gewoon hier achter en laden we alle bagage in de minibus. Proppen dus! Nu maar hopen dat die bus op de weg bleef, want eruit konden we niet meer. Zo’n 2 uur later kwamen we aan bij Spot X, een mooie baai met leuke beginners golven. We verbleven daar in een stacaravan op een camping. Na de lunch hadden we gelijk onze eerste surfsessie. Na weer wat (reeds bekende) instructies gingen we het water in. En ondanks de wat rommelige golven (door aanlandige wind..jaja ;-)) ging het eigenlijk meteen al lekker. Na 2 uur varen hielden we het weer voor gezien. En toen leerden we Ally kennen. Een Australisch raar wijf van rond de 40, die van iedereen foto’s nam tijdens het surfen. Zij stond er op dat we na het surfen, douchen en omkleden gelijk met drinking games zouden beginnen. Toen bleek dat onze groep, die voor 2/3 uit mannen bestond wel een hele gezellige groep zou gaan worden! We speelde “Flip cup”. Twee teams zitten tegenover elkaar aan de tafel. De eerste aan beide zijde drinkt z’n plastic (verstandig) cup met drank leeg en probeert deze vervolgens via de rand van de tafel op te wippen, zodat deze op z’n kop land. En dan mag de volgende. Het team dat het eerst klaar is wint. Na 7 à 8 rondjes begin je ‘m dan al aardig te voelen. Ondertussen was ik natuurlijk ook in Nederland jarig en kwamen er meer berichtjes binnen via sms en email. Echt leuk! Allemaal nog bedankt daarvoor. Zo voelde ik me toch nog een beetje jarig, want hier in het kamp leek het me niet verstandig om het publiekelijk kenbaar te maken. Eigenlijk was ik na de afgelopen korte nacht ook helemaal gesloopt en ben daarom na het eten eerst maar eens 2,5 uur gaan slapen. Daarna weer bij het feest met kampvuur aangesloten. Ally was ondertussen bezig om sommige mannen, 2 aan 2, te stimuleren door met haar handen tussen hun benen over hun naad te wrijven. Die gasten lieten dit nog vrijwillig gebeuren ook! Haha, ik heb me echt kapot gelachen...

18 december ging de wekker weer eens om 06:00! Die gekken hadden besloten dat onze groep namelijk al om 07:00 ging golfsurfen. De meesten lagen dus brak in het water. Maar de golven waren wel beter en...we zagen dolfijnen! Super gaaf. Die beesten waren ook aan het spelen in de golven. Josh, was die ochtend onze instructeur en die leerde mij al een beetje hoe ik een mooie drop in kon maken vanaf de top van een golf (at Point Break). Na de lunch gingen we weer surfen, maar nu waren de golven echt een flink stuk hoger. Ik was vooral aan het surfen met Kaare (DM) en Dan (UK), want ook zij gingen voor de grotere golven. Plotseling pakte ik de ene naar de andere golf. Dus de lessen begonnen hun vruchten af te werpen. ’s Avonds zijn we met een propvolle touringbus naar een pub in Woolgoolga gegaan en tot slot opnieuw om 01:30 geeindigd bij het kampvuur op de camping.

Ondertussen stonden we ook op 19 december routinematig om 06:00 op, want we zouden om 07:30 vertrekken richting ons volgende kamp bij Cresent Head. Dit was een tocht van ruim 2 uur. Bij aankomst was het snel de kamers indelen en toen...weer surfen! Ook hier hadden weer super weer en het strand en de golven waren nog een stuk mooier dan bij Spot X. Het ging gelijk super. Plotseling, besloot Mike, een Canadees, dat het tijd werd om naakt te gaan surfen! Haha, die gozer stond plotseling poedelnaakt op z’n board. Echt rare mensen die Canadezen (had ik dat niet al eens eerder gezegd?). Die middags gingen we weer en heeft Tom, de instructeur, nog even wat leuke foto’s van mij met kerstmuts geschoten (zie resultaat) :-). ’s Avonds na het eten werden de beste 3 mannelijke surfers en beste 2 vrouwelijk surfers benoemd door de gehele groep. En hoewel ik weer eens, hoe kon het ook anders, de oudste was van de groep werd ik aangewezen als de beste surfer! Toch wel gaaf! En weet je wat vervolgens onze beloning was.......wij mochten de afwas doen! Haha! Daarna gingen we nog even chillen bij een kampvuurtje in een bos vlak bij het strand. Maar om 21:30 begon het plots te spetteren en ging iedereen naar bed. Ik had nog niet eerder zo vroeg in bed gelegen tijdens deze reis.

20 december. Ik ben 3 keer wakker geworden vannacht. Waarschijnlijk omdat ik niet meer gewend was zo lang te slapen. Toch moest ik alweer om 07:30 m’n bed uit, want om 8:30 gingen we weer naar het strand. Maar dit keer waren de golven wel erg hoog en ze kwamen pas tot vlak voor het strand tot breken. Echte “dumpling waves”. Niet echte beginners golven dus. Maar wel lachen! Want elke keer als iemand zo’n grote 3 à 4 meter hoge golf probeerde te surfen, dan maakte hij een ‘nose dive’ en werd ie op het strand gekwakt. We hebben ontzettend gelachen, maar van surfen kwam niet zoveel. ’s Middags waren de omstandigheden nog veel erger en was besloten om met de bus naar een ander strand te rijden. Hier waren de golven ook mega groot, maar kwamen ze veel relaxter aan. Ik mocht een 7” boardje lenen van Australische dame die op het kamp werkte. Mede daardoor is dit nog steeds m’n beste surfdag van allemaal, met een paar hele gave ‘wave rides’. ’s Avonds brak het feest bij het kampvuur pas goed los. Ook Mike had er weer zin in en besloot weer eens een paar rondjes naakt om het vuur heen te rennen. Alleen toen ik het genot van een drankje even naar het strand was gewandeld en weer terug wilde lopen, kon ik de weg niet meer vinden. Het was echt pikke donker en ik had geen zaklantaarn bij me. Het heeft me uiteindelijk een uur gekost om de weg terug te vinden en ik had ondertussen al campsites in de omgeving gezien... :-/

21 december was de laatste dag was ons surf camp. Nog 1 keer surfen dus. Daarna was het lunchen, bus inladen en wegwezen. Bij vertrek riep onze chauffeur nog even dat we uit moesten kijken naar wild in de omgeving. Vervolgens zagen we Matt, onze andere instructeur, naakt als een hert uit de bosjes rennen. En bij de uitgang zaten de 2 koks naakt op een hek een krantje te lezen. Haha. Alle vrouwen in de bus gelijk foto’s nemen natuurlijk. We zaten nu trouwens in een vette luxe bus, met heerlijke ligstoelen en DVD. Maar goed ook, want we moesten 6 uur rijden richting Sydney. Maar iedereen was gesloopt, dus na/tijdens de eerste film lag iedereen al te tukken. Rond 18:30 waren we dan in Sydney! De grote stad. Ik was hier al eens eerder geweest tijdens de Olympische Spelen, maar het duurde even voordat ik dingen begon te herkennen. We kwamen binnen via de Harbour Bridge (die herkende ik wel, haha). Na het afscheid nemen, ging iedereen richting z’n eigen hostel. Ik moest naar Bondi Beach, waar ik een hostel had gereserveerd voor de komende 12 dagen. Toen ik daar m’n kamer binnen ging, dacht ik, wegwezen hier! Het was er één klere zooi. Ik kon geen plek vinden om m’n spullen neer te zetten. Klagen dus!! Zou geregeld worden en over twee dagen mocht ik als eerste een ander bed uitzoeken als alle mensen, die geen kerst arrangement hadden geboekt, weg waren. Vooruit dan maar. Die avond nog wat wezen drinken in een juppen tent bij het strand en zowaar....heel veel dertigers daar! Maar ik was toch wel moe. Dus ben niet te laat naar bed gegaan.

Op 22 december ben ik lekker op het strand gaan liggen, want het was snikheet. Hoewel er perfecte golven waren om te surfen had ik daar vandaag even geen zin in. Verder nog even in het internet café gehangen om een kerstkaart te maken. En...gelukt! ’s Avonds had ik afgesproken met de 2 Denen (Kaare en Ahnus (mooie naam)) en de 2 Canadezen (Mike en Dan) van het surf camp om naar de Scubar te gaan. Die gasten hadden echter al drinking games gespeeld, dus qua drank liep ik zwaar achter. Dat leidde er later toe dat ik met Kaare geen enkele bar meer in kwam! “Sorry mate, your vriend has drunk a bit too much”. Mmmm....dan maar terug naar de Scubar, waar we al vriendjes waren met de uitsmijter. Daar mochten we wel weer naar binnen...

Op 23 december werd ik ’s ochtends gebeld door...Tim! Bleek dat zij ook al 2 dagen in Sydney waren en dat we de dag ervoor waarschijnlijk vlak naast elkaar op het strand van Bondi Beach hadden gelegen. Haha! Zij hadden weer een nieuw surfboard gekocht en zouden vandaag weer op Bondi Beach gaan surfen. ’s Middags dus met ze afgesproken. En na eerst wat proberen op hun boards, heb ik er zelf ook maar één gekocht! Gewoon een eigen surfboard! Voor de kenners, een 6.10”, fish shaped. Echt helemaal top! Helaas was het weer iets minder vandaag. Maar ja, dat blijken Tim en Steef nou eenmaal aan te trekken. :) Maar ondanks wat regen toch lekker wezen surfen op m’n nieuwe boardje.
Gisteravond weinig gedaan. Wel nog even wezen eten met Daniel en Cinnead (Ieren) die in dezelfde (nieuwe) kamer slapen. En daarna geprobeerd dit verhaal in te tikken op mijn site. Wat denk je? Raak ik per ongeluk de ‘escape knop’ aan en toen nog een andere toets. Weg verhaal! Na wat schelden, ben ik toen maar bier op de kamer gaan drinken en heb ik meegedaan met wat flauwe kaartspellejes die 4 van de 5 Ieren op mijn kamer aan het spelen waren...

Nu is het dus 24 december, Boxing Day. Echt het voelt voor mij helemaal niet dat het nu kertmis is. En terwijl ik dit tik, merk ik dat ik dat toch eigenlijk best wel jammer vind. Je ziet hier wel een verdwaalde kerstman in de etalage, maar voor de rest merk je er niet veel van. Wel is er morgen een enorm groot feest op het strand van Bondi Beach. Daar hebben (als het goed is) Tim, Paula en Steef vandaag kaarten voor gehaald. Dus daar gaan we met z’n vieren heen. Voor de rest zie ik het nog wel. Heb eigenlijk niet echt plannen gemaakt voor de komende dagen. Veel surfen denk, want ik zit hier op 100 meter van het strand, en dat surfen wordt een behoorlijke verslaving....

Nou dat is me wel weer een aardig verhaaltje denk ik. Ik ga maar weer eens buiten kijken denk, want ik zit alweer een paar uur in het internet café.

Foto’s kunnen jullie weer vinden onder: http://picasaweb.google.com.au/leon.acda

En als ik jullie niet meer spreek de komende dagen:

ALVAST EEN HELE PRETTIGE KERSTDAGEN EN EEN HEEL GELUKKIG 2009!!

Tot volgend jaar maar weer. Want dan zal ik mijn belevenissen tijdens de feestdagen hier wel vertellen.

P.s. Oja, ik heb ook nog goed nieuws ontvangen:

IK HEB MIJN ICESAVE SPAARCENTJES TERUG! JIHHAA!!
Kan ik ook de komende weken weer gewoon eten kopen en een biertje drinken. :-)